Touwtel

En dan word je gewezen op een oud filmpje van Koot en Bie uit 1996 en dan realiseer je je ineens dat we nog veel gekker zijn geworden met z'n allen. Zoveel laptops en computers in huis, allemaal een smartphone waardoor we onderweg ook nog onze "where abouts"en gedachten met jan en alleman moeten delen.

De mannen kwamen met de briljante uitvinding "touwtel". Een grap natuurlijk en gelukkig weten we met z'n allen dat Wim de Bie een fervent social networker is maar toch wel even goed en leuk om even stil te staan bij de waan van alle dag.

Maar ook deze blog zal ik weer verspreiden via mijn social network. Ik kán het niet laten :-)

Netwerk in beeld

we doen het al zolang als de mens bestaat: netwerken. Simpel, omdat we het nodig hebben. Om te overleven. Toch is er de laatste jaren een raar label komen te hangen aan het woord "netwerken". Iets met suffe grijze mannen op een golfbaan. Die brallen over mooie deals, contracten afsluiten onder het genot van een wijntje en weinig ruimte laten voor het "gewone" volk.
Wat een onzin natuurlijk. Want we hebben allemaal een netwerk. Familie, vrienden, (ex) collega's, klasgenoten, studievrienden... en zo kan ik nog wel doorgaan. Allemaal mensen die je kunnen helpen bij het vinden van een baan, een opdracht, een antwoord op je vraag.

En vandaag heb ik een flink deel van mijn netwerk in een mooi plaatje gezien. Echt gezien! Hoeveel connecties, ik waar heb zitten. Waar ik ze van ken (ik moest zelfs soms ook nog even nadenken). Gegroepeerd bij elkaar. Wat ontzettend leuk om als 36-jarige professional de mensen (!) bij elkaar ziet die ik in al die jaren ook echt heb gezien en gesproken. Waar ik mee gewerkt heb, waar ik zaken mee heb gedaan, waar ik ook een biertje mee heb gedronken, gelachen en gehuild. En zo wordt een simpele online tool weer een trip down memorylane.

communicatie

Op dit moment maakt mijn zusje zich klaar voor de lange trip naar haar nieuwe thuis in Australie. Na 3 weken echt 1.0 contact. Lekker knuffelen met haar kindjes, gesprekken tijdens het eten met een echt glaasje wijn zit het erop en brengen we haar straks met het hele gevolg naar Schiphol.
Vanaf dat moment zijn we weer aangewezen op de nieuwe media. Via Hyves en Facebook plaatsen we foto's en korte filmpjes zodat we de ontwikkeling van onze kinderen en elkaar kunnen volgen. Kan ik via de simpele korte updates lezen dat haar jongste zal gaan lopen, haar oudste weer een band heeft gehaald bij tae-kwando en dat haar middelste dame lekker gaat babbelen.

Af en toe spreken we af om via de webcam met elkaar te communiceren. Dan gaan we er voor zitten met een kop thee en kunnen we elkaar echt zien bewegen en lijkt het alsof we elkaar bijna kunnen aanraken. En trekken onze dames ondertussen gekke bekken naar elkaar en zwaaien ze er lustig op los. En dat in 2 verschillende tijdzones. Ik in de ochtend, zij alweer tegen etenstijd aan.

Er is veel veranderd in de loop van de jaren. Vroeger hadden we kapitalen moeten verbellen of lange brieven moeten schrijven die er een week of 2 over zou doen waardoor het "nieuws" alweer achterhaald zou zijn.

Alweer een voorbeeld dat de digitale vooruitgang vooral erg fijn en leuk kan zijn. Er gaat niks boven echt live contact. Je arm om iemand heen kunnen slaan, een kindje op schoot trekken en troosten na een val, samen een wijntje drinken in de kroeg maar internet maakt het gemis toch een heel stuk dragelijker.

En ondertussen sparen we verder voor een tripje naar Australië.