Labels

woensdag 16 maart 2011

VG 2.0

Gisteren zaten we met een groep in Utrecht. Klaar om te brainstormen over een handboek Mediawijsheid voor mensen met een verstandelijke beperking.

Het is eigenlijk raar dat zoiets nog helemaal niet bestaat en het bevestigt mij wel weer in mijn gevoel dat deze groep steeds verder op achterstand komt als het om de digitale netwerken en internet gaat.

Wat je nog steeds vaak hoort, en niet alleen in de wereld van de mensen met een beperking, is dat het gebruik van social media als tijdsverspilling wordt gezien. Er is geen tijd voor en heel veel nut heeft het ook eigenlijk ook niet.
We weten dat er in de zorg veel bezuinigd moet worden. We zien dat bij zorginstellingen vooral aandacht wordt besteed aan computergebruik als werkinstrument. Dus omgaan met printer, MS Office en de muis. Wellicht in kleine mate ook het internet maar zeker niet het gebruik van de social media. Dat wordt toch vooral gezien als lollige dagbesteding. 
Wij zijn echter van mening dat JUIST internet en het gebruik van de social media een flinke groep krachtiger en zelfstandiger kan maken. Via internet is het mogelijk contacten te leggen, je vragen te kunnen beantwoorden, een baan te vinden, je eigen bankzaken te regelen. Kortom, mensen krijgen veel meer zelfstandigheid.
Uiteraard schuilen er ook gevaren aan internet. Mediawijsheid zal dus ook zeker bijgebracht moeten worden.
Wij gaan ons in ieder geval inzetten om een mooi handboek op te leveren. Een handboek met praktische handvatten, met positieve ervaringen, met aandacht voor de gevaren.


ps. wil je via Twitter op de hoogte worden gehouden: volg dan #vg20

donderdag 3 maart 2011

Help!

En daar ging mijn laptop.... geen verbinding meer met de buitenwereld. Tenminste, niet meer in de mate die ik gewend was.
Ja, hij werd al trager de laatste maanden. Ik had er teveel onzin opgezet, updates niet uitgevoerd. Te lui geweest om nu eens echt goed schoon te maken en de boel aan kant te krijgen. Geen tijd geen tijd, druk druk. Niet nu, later... want voor opnieuw opstarten had ik nu echt geen tijd.

En toen was het klaar.

Game over.

Ik wist me geen raad. Moest er zelf eigenlijk ook wel weer om lachen (achteraf dan :-)). En bedacht me hardop hoe verschrikkelijk afhankelijk we van internet zijn geworden.
Twitter ging te snel om echt goed via de mobiele telefoon bij te kunnen houden. Nee, ik wilde mijn laptop weer terug. En snel.

Gelukkig vond ik (via hetzelfde Twitter) hele lieve mensen die bereid waren me bij te staan tijdens de reanimatie van het oude beestje en op een prachtige maandagavond, ergens verderop in de straat, was ik weer online. Ik deed weer mee. En mijn steun en toeverlaat was in tijden niet zo snel geweest.

En nu heb ik plechtig beloofd geen onnodige software er meer op te zetten, op tijd de updates te doen en regelmatig backups te maken.

Ik zal mijn leven beteren.